Işıklar Nisan ayında İber Yarımadası’nda dışarı çıktı, her şey durdu. Madrid’in yeraltı metro sisteminde çok sayıda insan hapsedildi. Lizbon’daki hastaneler acil durum jeneratörlerine geçmek zorunda kaldı. Grönland ve Fas kadar uzakta internet hizmeti düştü.
Sebep belirsizliğini korurken, İber güç şebekesine ve hizmet ettiği insanlara gerçek hasar nispeten küçüktü. Kesinti başladıktan 24 saat sonra, bölgenin elektrik operatörleri şebekeyi çevrimiçi olarak geri almayı başardı.
İşler çok daha kötü olsa bile, kesinti hem aniden nasıl çevrimdışı olabileceğinin sinir bozucu bir hatırlatıcısıydı.
Yıllarca, siber güvenlik uzmanları, bekçi köpeği ve devlet kurumları, ABD güç şebekesinde kötü niyetli bir siber saldırının yıkıcı olabileceği konusunda uyardı. Devlet destekli hack gruplarının merkezi olmayan ve derin savunmasız güç şebekesini izlediğine dair geniş kanıtlarla, risk her zamankinden daha akut.
Durumda: Çin hükümeti ile bağlantılı olduğuna inanılan bilgisayar korsanları, yıllar boyunca sistemlerine erişim sağlamak için Anakara Amerika Birleşik Devletleri ve Guam’daki kritik altyapıdaki güvenlik açıklarını kullanmak için harcadı. Volt Typhoon olarak adlandırılan operasyonlar, bu erişimi Amerikan güç şebekesinin kısımlarını kapatmak veya ayırmak için milyonlarca karanlığa atmak için kullanabilirdi. Çaba, neyse ki bozuldu ve güvenlik açıkları yamaladı. Yine de, elektrik sisteminin gerçekte ne kadar savunmasız olduğunun sinir bozucu bir örneği.
Böyle bir hackin nasıl görünebileceğini biliyoruz. 2015 yılında Ukrayna, bir elektrik şebekesinde dünyanın ilk büyük ölçekli siber saldırısını yaşadı. Sandworm olarak bilinen bir Rus askeri istihbarat birimi, merkezi ızgaradan çeşitli trafo merkezlerini ayırdı ve yüz binlerce insanı çevrimdışı devirdi.
Ukrayna’ya yapılan saldırı hızlı bir şekilde onarıldı, ancak siber güvenlik uzmanları yıllardır bir sonrakinin daha yıkıcı olabileceğine dair uyarı yapıyor.
Ukrayna’nın aksine, Amerika’nın tek bir güç şebekesi yok – bazıları Kanada’ya uzanan daha küçük bölgesel sistemlerden oluşan bir ağa ayrılan üç büyük ara bağlantısı var. Doğu’nun çoğu bir ızgarada, Batı’nın çoğu diğerinde, Teksas ve Alaska kendi ara bağlantılarını yürütüyor. Bu ağların çalışmasını sağlamak çılgınca karmaşık bir çaba: binlerce hizmet operasyonu, on binlerce trafo merkezi ve yüz binlerce mil yüksek voltajlı iletim hattı var.
Fotoğraf: Michael Tessier