YORUM
Meta yakın zamanda Avrupa Birliği’ndeki müşterilerine teklif etti gizlilik için ödeme yapmak veya izlemeye izin vermek arasında seçim yapmak, bazı kişilerin “öde ya da tamam” dediği bir model. AB’de mahremiyet bir tüketici hakkı olarak tanımlandığından bu durum bir soruşturmayı ateşledi. İki partili ile ABD’de federal gizlilik tasarısı güç kazanıyor Benzer şekilde tüketici mahremiyetini federal düzeyde bir hak haline getiren Meta’nın yeni modeli, şirketin bunu burada uygulaması halinde daha da fazla eleştiriye maruz kalabilir.
Peki “öde ya da tamam” nedir ve neden önemlidir?
Çatışmayı Anlamak
Meta’nın abonelik modeli, kullanıcıları yalnızca iki seçenekten birini seçmeye zorlayarak özgürce verilen onay ilkesini ihlal ediyor: bir ücret ödemek veya kişiselleştirilmiş reklamların izlenmesine izin vermek. Bu aslında yanlış bir seçim çünkü Meta, abonelik yoluyla ya da bilgilerini satarak kullanıcıların verilerinden şu ya da bu şekilde para kazanıyor. Çok sayıda gizlilik ve tüketici hakları savunucusu, bu hareketi, kullanıcıları veri izlemeyi kabul etmeye zorlayarak Avrupa Birliği’nin katı veri koruma yasalarını aşma girişimi olarak eleştirdi.
Yeni model aynı zamanda Meta gizlilik savunucularının tüm bu tür yazılım platformları ve hizmetlerine yönelik devre dışı bırakma mekanizmaları kurmaya yönelik geniş talebini engellemek için. Teknik olarak Meta’nın çeşitli sitelerinde bir devre dışı bırakma mekanizması bulunmaktadır, ancak bu yeni model, kullanıcı tercihlerini etkilemek için mali teşvikler sunarak rıza dinamiklerini yönlendirmektedir. Kullanıcılar “rıza verdiklerine” inanabilirler, ancak gerçekte yalnızca platformu finansal olarak destekleyebilirler veya gizlilik haklarından feragat edebilirler. Meta’ya göre aboneliğin tüm amacının sözde kullanıcı gizliliğini korumak olduğunu düşünürsek ironik.
Tarih, tüketici verilerinin korunması konusunda kullanıcıların Meta gibi Büyük Teknoloji şirketlerine ne kadar az güvenebileceğini zaten gösterdi. Örneğin, Meta’da birçok büyük ihlal yaşandı Son birkaç yılda ve bununla ilgili birçok davada tüketici verilerinin kötüye kullanılması. Google Ve Microsoft her ikisi de benzer suçlamalarla karşılaştı. Doğal olarak güvenlik ve gizlilik eksiklikleri, gizlilik savunucularının şu soruyu sormasına neden oldu: Verilerinizi korumak için ödemeniz gereken şirketler bunlar mı? Sayıları sürekli artan tüketici için cevap: Hayır.
Tüketicinin Korunmasına Yönelik Adımlar
Kanıt açık: Big Tech kullanıcıların verilerini korumayacak. Tüketiciler kendilerini veri hırsızlığına karşı korumanın başka yollarını arıyor ve neyse ki yeni teknolojiler ve gizlilik alanındaki gelişmeler bunu çok daha kolay hale getirmeye başladı.
Yeni başlayanlar için: Gizlilik odaklı tarayıcılar kullanın. Bazı örnekler arasında, tümü veri gizliliğine öncelik vermesiyle bilinen Brave, Tor ve Firefox yer alır. Bu tarayıcılar genellikle izleyicileri ve reklamları engellemek, dijital parmak izini azaltmak ve daha güvenli gezinmeyi sağlamak için yerleşik özelliklerle birlikte gelir.
Daha sonra sanal özel ağlar (VPN’ler) gelir. VPN’ler İnternet trafiğini şifreleyerek diğer üçüncü tarafların, hatta İnternet servis sağlayıcınızın bile kullanıcıların çevrimiçi etkinliklerini izlemesini engeller. Güvenilir bir VPN aynı zamanda kullanıcının IP adresini de maskeleyebilir. Normalde reklamverenler ve diğer üçüncü taraflar, etkinliğinizi izlemek ve o adrese özel bir profil oluşturmak için IP adresinizi kullanır. Bir VPN, Web’deki anonimliği artıran bu izlemeyi önler.
Üçüncüsü, kullanıcılar sosyal medya gizlilik ayarlarını düzenli olarak görüntülemeli ve düzenlemelidir. Sosyal medya platformları politikalarını ve ayarlarını sıklıkla günceller. Kullanıcılar, bilgilerini kimin göreceğini, üçüncü tarafların hangi verilere erişebileceğini ve bilgilerinin reklam amacıyla nasıl kullanılacağını kontrol etmek için ayarlarını gözden geçirmelidir.
Dördüncüsü, kullanıcılara çevrimiçi olarak depolanan gereksiz kişisel verileri aktif olarak yönetmelerini ve düzenli olarak silmelerini öneriyorum. Basit bir İnternet araması, adınızın ve muhtemelen adresinizin, telefon numaranızın ve tonlarca başka bilginin, Meta gibi tüm bu verileri onlara satan şirketler sayesinde, veri komisyoncusu web sitelerinde kolayca bulunabileceğini gösterecektir. Bu platformlardan çıkmanın yollarını arayın. Sosyal medya hesaplarını özel olacak şekilde ayarlamayı veya artık aktif olmayan eski hesapları silmeyi düşünün.
Son olarak tüketici hakları ve veri koruma kanunları hakkında bilgi sahibi olun. Genel Veri Koruma Yönetmeliği (GDPR) Avrupa’da veya Amerika Birleşik Devletleri’nde Kaliforniya Tüketici Gizliliği Yasası (CCPA). Bu yasalar genellikle kullanıcılara kişisel verilere erişme, bunları düzeltme ve silme hakkının yanı sıra bilgilerinizi satan şirketlerin kapsamı dışında kalma hakkını da verir. Bilgilendirilmek, kullanıcıların bilinçli kararlar almasına ve gerektiğinde yasal işlem başlatmasına olanak tanır.
Son düşünceler
Gizlilik düzenleyicileri Meta’nın rıza göster ya da öde taktiğine karşı koyabilir ya da başaramayabilir. Ancak her iki durumda da yeni abonelik modeli, ABD’de kullanıcıları vazgeçmek veya vazgeçmek arasında seçim yapmaya zorlamak yerine tüketici gizliliğine ve kişisel verilerin kontrolüne öncelik veren daha açık ve daha katı düzenlemelere duyulan ihtiyacı işaret ediyor. O zamana kadar tüketicilerin gizlilik teknolojileri, devre dışı bırakma mekanizmaları ve bugün kolayca erişilebilen seçenekler hakkında bilgi sahibi olmaları gerekiyor.