Siber güvenlik için bir gelişmede, büyük dil modelleri (LLM’ler) kötü niyetli aktörler tarafından sofistike saldırıları eşi görülmemiş bir hızda düzenlemek için silahlandırılıyor.
Bu modellerin silah oluşturma gibi zararlı faaliyetlere doğrudan yardımcı olmasını engelleyen dijital bir hipokrat yemine benzeyen yerleşik önlemlere rağmen, saldırganlar kurnaz geçici çözümler buluyor.
API’lerden yararlanarak ve LLMS’yi görünüşte iyi huylu, parçalanmış görevlerle programlı olarak sorgulayarak, kötü aktörler tehlikeli çözümleri bir araya getirebilir.
.png
)
Örneğin, gelecekteki istismarlar için sunucu güvenlik açıklarını tanımlamak veya hedefleri belirlemek için chatgpt gibi modellerin arka uç API’lerini kullanan projeler ortaya çıkmıştır.
Bu taktikler, maskeli IP’leri kaldırma araçlarıyla birleştiğinde, saldırganların dijital altyapıdaki zayıf noktaların keşfini otomatikleştirmelerini sağlarken, LLM’ler daha büyük kötü amaçlı şemadaki rollerinden habersiz kalır.
Öngörücü silahlandırma ve sıfır günlük tehditler
Modeller, güvensiz kalıpları tespit etmek için yazılım depolarında milyarlarca kod satırını incelemekle görevlendirildikçe, AI odaklı saldırılar potansiyeli daha da artmaktadır.
Rapora göre, bu özellik, saldırganların küresel olarak savunmasız cihazları hedefleyen dijital silahlar üretmesine ve sıfır gün istismarlarını yıkmanın yolunu açmasına izin veriyor.
Ulus-devletler, yazılım kusurlarını yamalanmadan önce tahmin etmek ve silahlandırmak için yapay zeka kullanarak bu tür çabaları artırabilir ve savunucuları sürekli arka ayağa koyarlar.
Mavi takımların kendi yapay zeka ile çalışan karşı önlemlerini kullanması gereken dijital savunmada bu yaklaşan silah yarışı, siber güvenliğin distopik bir resmini çiziyor.
AI modelleri, insan mantığını taklit eden düşünce zinciri süreçlerini kullanarak karmaşık problemler yoluyla “akıl yürütmeye” devam ettikçe, geniş internet kaynaklı verileri yutma ve yeniden kullanma yetenekleri, kritik sırların dökülmesinde farkında olmayan suç ortakları haline getirir.
AI hesap verebilirliğinde yasal ve etik quagmires
Yasal olarak, yapay zekanın bu kötüye kullanılması göz korkutucu bir meydan okuma olmaya devam ediyor. Bu hain taktikleri yavaşlatmak için ceza verme veya engeller yaratma çabaları devam ediyor, ancak LLMS veya operatörlerine suçlama atamak karanlık bir bölgedir.
Fraksiyonel hatanın belirlenmesi veya mahkemede kanıt yükünü karşılamak, saldırılar farklı, görünüşte masum AI katkılarından oluşturulduğunda karmaşık bir görevdir.
Bu arada, AI’nın verimliliği, saldırganların, minimum kaynaklara sahip olanların bile, çok az gözetim ile büyük bir ölçekte faaliyet gösterebileceği anlamına gelir.
Bu eğilimin erken işaretleri, kırmızı ekip egzersizlerinde ve gerçek dünya olaylarında zaten görülebilir ve zeka özellikli saldırıların sıklık ve hızda arttığı bir geleceğin habercisi olarak hizmet eder.
Kesin gerçek şu ki, savunma penceresi küçülüyor. Ortak bir güvenlik açıkları ve maruziyetler (CVE) girişi yayınlandıktan veya yeni bir sömürü tekniği ortaya çıktığında, yanıt verme süresi jilettir.
AI’nın acımasız evrimi daha az insan müdahalesiyle daha fazlasını yapıyor.
Siber güvenlik ekipleri, saldırıların sadece daha hızlı değil, aynı zamanda daha akıllı olduğu, soğuk hassasiyetle güvenlik açıkları yoluyla yineleyen araçlar tarafından yönlendirilmeli bir dönem için desteklenmelidir.
Soru beliriyor: Savunucular bu hızlandırıcı tehdit manzarasına hazır mı? Yapay zeka inovasyon ve tehlike arasındaki çizgiyi bulanıklaştırmaya devam ettikçe, küresel dijital güvenlik için bahisler hiç bu kadar yüksek olmamıştı.
Bu haberi ilginç bul! Anında güncellemeler almak için bizi Google News, LinkedIn ve X’te takip edin!