Geçtiğimiz hafta, Rusya’nın sivilleri ve sivil altyapıyı ayrım gözetmeden hedef alarak savaş suçları işlemiş olabileceğine dair çok sayıda raporun damgasını vurduğu bir çatışma olan Rusya’nın Ukrayna’yı tam kapsamlı işgalinin ikinci yıldönümünü kutladı. Çatışmanın ilk kışında Rusya, ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken’in “dondurmaya çalışmak” olarak tanımladığı bir strateji izledi. [Ukraine] Güç altyapısına saldırarak vatandaşları ısı ve elektrikten mahrum bırakarak teslim olmaya zorluyorlar.
Şimdi, uydu görüntülerini ve açık kaynak bilgilerini kullanarak, Yale Üniversitesi İnsani Araştırma Laboratuvarı, Smithsonian Kültürel Kurtarma Girişimi, PlanetScape AI ve haritalama yazılımı Esri arasında ABD hükümetinin desteklediği bir girişim olan Conflict Observatory’nin yeni bir raporu, daha net bir sonuç sunuyor. Bu stratejinin ölçeğinin resmi. Araştırmacılar, 1 Ekim 2022 ile 30 Nisan 2023 tarihleri arasında ülkenin elektrik altyapısında tahmini 8 milyar dolardan fazla zarara yol açan 200’den fazla hasar tespit etti. Raporda belirlenen 223 olaydan araştırmacılar 66’sını yüksek güvenle doğrulayabildi; bu da hasara birden fazla güvenilir kaynak ve veri noktası üzerinden çapraz referans verebildikleri anlamına geliyor.
Yale İnsani Araştırma Laboratuvarı’nın izniyle
İnsani Araştırma Laboratuvarı eşbaşkanı ve Yale Jackson’da öğretim görevlisi Nathaniel Raymond, “Burada gördüğümüz şey, ön cepheleri ve cephe dışı alanları vuran, sivil etkisi olması gereken bir ölçekte bombardıman modelinin olduğudur” diyor Küresel İlişkiler Okulu. BM İnsani İşler Koordinasyon Ofisi, o dönemde Ukrayna’nın elektrik şebekesine yapılan saldırıların ülke genelinde “milyonlarca” insanı elektriksiz bıraktığını tahmin ediyordu.
Araştırmacılar, ülkenin 24 oblastının veya idari biriminin 17’sinde güç altyapısındaki hasarı tespit edip doğrulayabildiler.
Elektrik altyapısına verilen belirli hasar örneklerini belgelemek, araştırmacılar ve soruşturmacılar için özellikle zor oldu; çünkü Ukrayna hükümeti, daha fazla saldırıyı önlemek amacıyla hangi sitelerin hasar gördüğü ve hangilerinin çalışır durumda olmaya devam ettiğine ilişkin kamuya açık bilgileri sınırlamaya çalıştı. (Bu nedenle rapor, hangi yerleri analiz ettiği ve yıkımın boyutu hakkında fazla spesifik olmaktan kaçınıyor.) Ancak bu aynı zamanda uluslararası hukuk ihlallerini kanıtlamak için gerekli verilerin toplanmasını, doğrulanmasını ve bunlardan yararlanılmasını da zorlaştırabilir.
Raymond, metodolojisini kamuya açıklayarak daha fazla araştırmayı mümkün kılacağını umuyor. “Ortak bir veri kümesi için ortak standartlara sahip olmak, hesap verebilirliğin bir ön koşuludur” diyor.