Günümüzün karmaşık iş ortamında faaliyet gösteren yöneticilerin siber, veri ve teknoloji risklerinin çok yönlü manzarasını derinlemesine anlaması gerekiyor. Birleşme ve satın almaların (M&A) karmaşıklıklarının üstesinden gelmek, durum tespiti sürecinin ayrılmaz bir parçası olan bu zorlukların kapsamlı bir şekilde anlaşılmasını gerektirir.
Birleşme ve satın alma alanında “siber” terimi, dijital varlıkların yetkisiz erişime, veri ihlallerine ve siber saldırılara karşı güçlendirilmesi de dahil olmak üzere geniş kapsamlı hususları kapsar. Bunun önemi, satın alan kuruluşun hedef şirketin siber güvenlik duruşunu titizlikle değerlendirdiği Birleşme ve Satın Alma durum tespiti sırasındaki kritik rolünde yatmaktadır.
Geleneksel birleşme ve satın alma işlemlerinde maddi ve maddi olmayan varlıklar hayati önemini korurken, maddi olmayan varlıklarla, özellikle de dijital varlıklarla ilgili genellikle hafife alınan risk göze çarpıyor. Bu varlıklar önemli bir değere sahiptir ancak aynı zamanda ihlallere ve düzenleyici karmaşıklıklara karşı da hassastır.
Dijital ekonominin stratejik can damarı olarak müjdelenen veriler, karar almayı, kişiselleştirilmiş müşteri deneyimlerini ve yeniliği körüklüyor. Bununla birlikte değeri, siber tehditlere ve düzenleyici incelemelere maruz kalmasıyla dengelenmektedir. Genel Veri Koruma Yönetmeliği (GDPR), Kaliforniya Gizlilik Hakları Yasası (CCPA) ve Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) gibi veri koruma düzenlemelerine sıkı sıkıya bağlılık son derece önemlidir.
Yöneticiler, eski teknolojilere güvenmenin, kuruluşları siber saldırılara karşı daha savunmasız hale getirmenin sonuçlarını kabul etmelidir. 2017’deki Equifax veri ihlali, bu güvenlik açığının açık bir hatırlatıcısı olmaya devam ediyor. Önde gelen kredi raporlama kuruluşlarından birinin dahil olduğu bu ihlali, yamalanmamış bir yazılım güvenlik açığı tetikledi. Gözetim, bilgisayar korsanlarının yaklaşık 147 milyon tüketiciye ait hassas kişisel ve finansal verileri tehlikeye atarak yasa dışı erişim elde etmesine izin verdi. Equifax olayı, eski teknolojinin ve yetersiz güvenlik protokollerinin kullanılmasının, ciddi mali kayıplara ve itibar kaybıyla sonuçlanmasının getirdiği tehlikelerin altını çiziyor.
Riski Büyüten Nedir?
Gölge verilerin ve sözleşmeden doğan yükümlülüklerin karmaşıklığını yönetmek, bu riskleri daha da büyütür. Örneğin, iç iletişimi kolaylaştırmak için çeşitli bulut tabanlı işbirliği araçlarını benimseyen bir sağlık hizmeti kuruluşunu hayal edin. Bu araçlar üretkenliği artırırken, istemeden de olsa hassas hasta verilerinin resmi yönetim sistemleri dışında saklanmasının önünü açıyor. Yanlış kullanım ve yetersiz güvenlik, bu gölge verileri bir veri ihlali durumunda sorumluluğa dönüştürebilir.
Üçüncü taraf satıcılar ve ortaklarla işbirliği, kendi risklerini de beraberinde getirir. Sıkı güvenlik standartlarının ve veri koruma önlemlerinin sağlanmaması, her iki tarafı da etkileyen ihlallerle sonuçlanabilir. Bir perakende şirketinin ödeme işleme ortağındaki gevşek güvenlik uygulamalarının bir ihlale yol açtığı, müşteri ödeme verilerini tehlikeye attığı ve her iki kuruluş için de yasal ve itibar açısından olumsuz sonuçlara yol açtığı bir senaryoyu düşünün.
Siber tehditlerin sürekli gelişen manzarası, sürekli tetikte olma ihtiyacını vurgulamaktadır. Gelişmiş kimlik avı teknikleri ve çeşitli fidye yazılımı türleri gibi yeni saldırı vektörleri, siber güvenlik stratejilerinin sürekli olarak uyarlanmasını gerektirir. COVID-19 salgını sırasında uzaktan çalışmanın hızla yaygınlaşması, ev ağlarının ve kişisel cihazların kurumsal sistemlere yönelik siber saldırılar için nasıl giriş noktaları olarak kullanılabileceğini gösterdi. Gelişen bu tehditler hakkında bilgi sahibi olmak, yöneticilere siber güvenlik önlemlerini ayarlama ve potansiyel ihlalleri proaktif bir şekilde engelleme gücü verir.
Siber riskleri kavramak önemli uzmanlık, teknoloji ve sürekli öğrenme yatırımları gerektirir. Bu, vasıflı profesyonellerin işe alınmasını, en yeni araçların benimsenmesini ve sürekli gelişen düzenlemelere uymayı kapsar. Üçüncü taraf değerlendirmelerini ve fırsat maliyetlerini değerlendirmek de aynı derecede kritik hale geliyor.
Birleşme ve satın alma bağlamında veri riskleri, veri kaybı ve düzenleyici sonuçlara kadar uzanır ve genellikle para cezaları ve hukuki anlaşmazlıklarla sonuçlanır. Labirent gibi hukuki ortam bu karışıma karmaşıklık katıyor. İtibar ve fikri mülkiyet (IP) riskleri, kültürel eşitsizliklerden ve kötü yönetimden kaynaklanır ve fikri mülkiyet varlıklarını korumanın önemini vurgular.
Dengeli yaklaşım
Birleşme ve satın almalarda teknoloji ile veri riskleri arasında bir denge kurmak, entegrasyon ve değiştirme stratejilerinin stratejik olarak değerlendirilmesini gerektirir. Titiz bir yaklaşım, kapsamlı risk değerlendirmesi, dikkatli izleme ve proaktif risk azaltma gerektirir. Verinin değeri ve risklerinin ikili doğası ile teknoloji ve altyapının tamamlayıcı rolünün tanınması, başarılı çağdaş birleşme ve satın alma çabalarının temelini oluşturur.
Aciliyet açıktır: Yöneticiler bu zorluğun üstesinden gelmeli ve birleşme ve satın alma kapsamındaki veri, teknoloji ve altyapının inceliklerini kavramak için derhal harekete geçmelidir. Siber güvenlik, uyumluluk ve risk yönetimi isteğe bağlı bileşenler değil, müreffeh bir gelecek için zorunluluklardır.