Kubernetes 10 yaşında! 2024’ün ortaları, pazar lideri konteyner düzenleme platformunun 10. doğum gününe tanıklık ediyor. Ancak, DataStax geliştirici ilişkileri uzmanı Patrick McFadin’e göre, konteyner düzenleme platformu “huysuz ergen” aşamasında ve yönetim verimliliğindeki bazı zorlukların hala çözülmesi gerekiyor.
Ayrıca Kubernetes olarak da bilinen K8s’in ilk zorluklarının nasıl üstesinden geldiğini ve bir süre daha varlığını sürdüreceğini düşünüyor.
Kubernetes’in ilk yılları, konteynerlerin uygulamaları sanallaştırmanın yeni bir yolu olarak ortaya çıkmasıyla başladı, ancak depolama ve veri koruma işlevselliği pratik olarak mevcut değildi. Şimdi, Kubernetes, durum bilgisi verilerinin depolanması için gereken her şeyle birlikte bulut tabanlı uygulamalar için olgun bir konteyner platformu sunuyor.
Kubernetes’in ilk on yılını, Kubernetes’i geliştirmeye yardımcı olan ve Kubernetes Operatörlerinin kullanımı da dahil olmak üzere depolama ve veri korumasındaki zorlukların üstesinden gelmeye çalışan mühendislerle yaptığımız bir dizi röportajla kutluyoruz; yapay zeka (AI) iş yüklerinin karakterize ettiği bir geleceğe bakıyoruz.
Burada, NoSQL veritabanı uzmanı DataStax’ta geliştirici ilişkileri başkan yardımcısı olan Patrick McFadin, Kubernetes’in birçok konteyner düzenleyicisinden biri olduğunu, “Kubernetes kazandı” dediği zamanı, verimli depolamanın önündeki engelleri ve depolama ve diğer hizmetler için programlanabilir otomasyon sağlayan StatefulSet ve operatörlerin rolünden bahsediyor.
Kubernetes ilk piyasaya sürüldüğünde pazar nasıldı?
Kubernetes ilk çıktığında, konteyner orkestrasyonu etrafında birden fazla oyuncu vardı. Docker Swarm ve büyük analitik iş yüklerini çalıştırmak için tasarlanmış Apache Mesos’unuz vardı. Kubernetes’in şöhreti tek bir iddiayla geldi – Google’dan geldi. Büyük altyapıyı yönetme sorunu, insanların çözmeye çalıştığı açık bir sorundu, bu yüzden pazar iyi bir çözüme hazırdı.
Kubernetes etrafındaki veri altyapısı üzerindeki çalışmalara nasıl dahil oldunuz?
Büyük bir dağıtılmış veritabanında çalışmak beni kullanıcılar için operasyonel zorluklarla çalışmanın tam ortasına koydu. Çok fazla araç olmadan bir avuç sunucuyu yönetebilirsiniz, ancak 10, 100 veya 1.000 düğümün üzerine ölçeklediğinizde bu kapıdan çıkar. Mesos, Apache Cassandra için iyi bir uyumdu ve bu projede çalışmaya başlamamın nedeni buydu. Ayrıca Mesos ile iyi uyum sağlayan Apache Spark üzerinde de çalışıyordum. O zamanlar, Kubernetes ön uçlar için bir konteyner yöneticisi olarak iyi tanınıyordu, bu nedenle arka uç altyapı topluluğunda o kadar büyük bir etki yaratmıyordu.
Kubernetes’in pazarda lider konumda olduğunu nasıl fark ettiniz?
Mesos’un kurumsal bir sürümünü sağlayan bir şirket olan Mesosphere tarafından 2017’de düzenlenen bir konferansta, CEO ve kurucu ortak Ben Hindman, Mesos’un Kubernetes’e desteğini duyurdu. Bu bir aydınlanma anıydı. Yanımdaki kişiye döndüm ve “Kubernetes kazandı.” dedim. Bunu başarmak biraz zaman aldı, ancak gördüğüm dönüm noktalarından biri buydu.
Kubernetes’e baktığınızda veri ve depolamaya nasıl yaklaştınız?
Mesos ve Kubernetes arasındaki temel sorun buydu. Mesos, depolama kaynaklarını yönetmede çok daha iyiydi. Kubernetes, depolamayı başlangıçta sonradan akla gelen bir şey olarak ele aldı ve veritabanınız yüksek kaliteli depolamaya dayandığında, bu korkunç bir uyumdu. Veri iş yükleri için Kubernetes’ten kaçınmak uzun bir süre boyunca en iyi yaklaşımdı.
Kubernetes ile veri ve depolama konusunda ilk olarak hangi sorunlar ortaya çıktı?
Sağlama ve kalite. Kubernetes başlangıçta depolamayı geçici olarak ele alıyordu, yani konteyner kaldırılır kaldırılmaz tüm depolamanız kayboluyordu. Veritabanları için iyi değildi. Verileri yeniden başlatmadan yeniden başlatmaya kadar korumak için bazı püf noktaları vardı, ancak hiçbiri Kubernetes’e yerleştirilmemişti. Sonra konteyner birimleri oldukları için performans çok arzulananın altında kaldı. Genel olarak, ciddi kullanıcıların atlamasını engelleyen birçok sorun vardı.
Ne değişmeliydi?
Depolamanın nasıl ele alındığını değiştirmek işin ilk sırasıydı. Kubernetes, depolamanın nasıl sağlandığını tamamen değiştiren StatefulSet’i tanıttı. Veritabanı gibi durumlu bir sunucu için gerekenleri modelledi. Bir sonraki büyük değişiklik operatörlerin eklenmesiydi. Sunucular, sağlamayı kontrol eden bir sisteme eklendiğinden, “başlat” ve “durdur” gibi komutları çevirmenin bir yolu olması gerekiyordu. Operatörler, Kubernetes ile getirilen yerleşik hizmetler arasında çeviri katmanını oluşturdu.
Kubernetes Operatörlerine nasıl dahil oldunuz?
Data on Kubernetes Topluluğu, bu konsepti insanların benimsemeye istekli olduğu bir konsept haline getirmek için çok çalıştı. Başladığımızda, “Verilerimi Kubernetes’e mi koyayım? Kızgın mısın?” diyen geri bildirimler aldık. Ancak birçok geliştiricinin “Her şeyin tek bir yerde olmasını istiyorum, o yüzden işe yaramasını sağla” dediğini de gördük. Zamanla, bu topluluk çabası başarılı oldu. Bence 2022, verilerini Kubernetes’te çalıştırmaya istekli olan insanların, çalışmayanlardan daha fazla olduğunu gördüğümüz dönüm noktasıydı. Bu, kaliteli operatörler yaratma çabalarına dayanıyordu.
Operatörlerin veri ve depolama konusunda başarılı olmasını sağlayan neler yaşandı?
Operatörler büyük bir sorunu çözdüler ve bir araya getirmeleri kolaydı. Birçok kişi kendi operatörlerini bir araya getirdi – sanki her hafta sonu bir proje operatörü daha çıkıyordu. Bu harikaydı, ancak temelleri yapan ancak iş birliği olmayan terk edilmiş projelerle çok fazla kırılmanız anlamına geliyordu. Herkes operatörü bir araya getirmek istiyordu, bu yüzden aynı şeyi çok az farklı şekillerde yapan bir sürü operatörle sonuçlanıyordunuz.
Bunu Apache Cassandra topluluğunda gördük. Sanırım bir noktada aynı anda yaklaşık 12 farklı operatör vardı ve hepsi belirli şeylerde iyiydi. Ancak birbirimizle işbirliği yapıp işleri geliştirmekten faydalanmadık. Topluluğun bir araya gelip ne istediğimiz, ne üzerinde çalışmak istediğimiz ve bunu birlikte nasıl yapacağımız konusunda anlaşmaya varması biraz zaman aldı. Ancak bu başladığında, bunun büyük bir fark yarattığını düşünüyorum.
Bu, daha fazla bulut yerel yaklaşımını nasıl destekledi? Sonuçları nelerdi?
Bence bu, bulut tabanlı uygulamalara yönelik genel yaklaşıma yardımcı oldu çünkü uygulamalarınızı ve altyapınızı aynı yerde çalıştırabiliyor ve her şeyi tutarlı bir şekilde yönetebiliyordunuz. Mikroservisleriniz ve kapsayıcılarınız olduğunda ölçeklenebilmek ve sahip olduğunuz şeye bağlı kalmak yerine ihtiyaç duyduğunuzda her şeyi taşıyabilmek istersiniz. Bunu veritabanınız için de yapabildiğinizde, işler daha basit hale gelir. Ve testle başladığınızda, bunun işe yaradığını göstermeniz ve üretime geçebilmeniz daha kolay hale gelir. Bu, veri çekimi etrafındaki tüm tartışmadır. Verilerin sanallaştırma etrafında depolamaya taşındığını gördük ve uygulamalarla birlikte daha fazla verinin buluta taşındığını gördük, bu nedenle bunun bulut tabanlı ve kapsayıcılarda da gerçekleştiğini görmeniz doğaldır.
DataStax, Cassandra as a service, Astra DB’yi Kubernetes üzerine kurdu. Sanırım bu, ona verebileceğim en güçlü onay.
Patrick McFadin, DataStax
Kubernetes artık 10 yaşında. Siz bugün bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Bence birçok kişi Kubernetes’in bittiğini ve işlerin büyümeye devam edeceğini düşünüyor. Ben öyle görmüyorum. Bence suratsız ergenlik dönemindeyiz ve hala çözülmesi gereken birçok şey var. Ancak güvenebileceğiniz istikrarlı bir sistem. DataStax, Cassandra as a service, Astra DB’yi Kubernetes üzerine kurdu. Sanırım verebileceğim en güçlü destek bu.
Veri ve depolama söz konusu olduğunda Kubernetes’te hala hangi sorunlar yaşanıyor?
Projenin olgunluğu verimlilikte olacak. Kubernetes dağıtımını sorunsuz bir şekilde çalıştırmak için hala çok fazla manuel çaba gerekiyor. Ölçeklendirme kolaydır, ancak ölçeklendirmeyi azaltmak zordur, öyle ki nadiren yapılır. GenAI [generative artificial intelligence] şüphesiz AIOps fikri burada ortaya çıkacaktır [artificial intelligence for IT operations] zemin kazanıyor. Bir uygulama açısından ne istediğinizi açıklamak ve altyapının ortaya çıktığını görmek sihir gibi görünecek, ancak aslında bu sadece bir ilerleme.