Kepenkli bir evin ön kapısına asılan bu el yapımı tabelaya bir bakın. Jimmy John’un Geçen hafta Missouri’de sandviç zinciri dükkanı. Bak bakalım ne olduğunu mağaza sahibinin mesajından anlayabilecek misin?
Jimmy John’un dükkânındaki birinin bir kazaya kurban gitmiş olabileceğini tahmin ettiyseniz, İş E-postası Uzlaşması (BEC) veya “CEO dolandırıcılığı” şeması – burada dolandırıcıların para çalmak için şirket yöneticilerini taklit ettiği – iyi bir şirkette olursunuz.
Aslında, Missouri’deki bir okuyucu, en sevdiği yerel alt mağazadan geri çevrildikten sonra bu fotoğrafı paylaştığında ilk varsayımım buydu. Ama mağazanın sahibiyle bir konuşma Steve Selahaddin dolandırıcılıkla mücadele için en iyi çözümlerden bazılarının BEC dolandırıcılıklarından bile daha düşük teknolojili olduğu gerçeğini eve getirdi.
Herhangi bir rastgele fast-casual yemek işletmesini ziyaret edin ve yönetimden bir yerde müşterilere, yiyecekleriyle birlikte bir makbuz almazlarsa bir sonraki yemeklerinin ücretsiz olduğunu söyleyen bir işaret görme ihtimaliniz yüksek. Açık olmasa da, bu tür politikalar çalışan hırsızlığını caydırmak içindir.
Buradaki fikir, çalışanları tüm satışları tamamlamaya ve şirketin sistemleri tarafından günlüğe kaydedilen bir işlem oluşturmaya zorlamak. Teklif aynı zamanda müşterileri, yiyecekleriyle birlikte bir makbuz alamadıklarını bildirerek çalışanların dürüst olmalarına yardımcı olmaya teşvik ediyor, çünkü çalışanlar genellikle işlemleri tamamlanmadan iptal ederek işlemleri gizleyebilir. Bu senaryoda, çalışan müşteriye yemeğini ve herhangi bir değişikliği verir ve ardından geri kalanını cebe atar.
Muhtemelen şimdiye kadar, bu belirli Jimmy John’un – Sunset Hills, Mo.’daki franchise’ının, müşterilerini makbuz almak için ısrar etmeye teşvik etmemeyi seçenler arasında olduğunu tahmin edebilirsiniz. Bu gözetim sayesinde Selahaddin, geçen hafta mağazayı kapatmaya ve müşterilerden gelen yaklaşık 100.000 dolarlık nakit ödemeyi zimmetine geçirdiği iddia edilen karı-koca yöneticileri kovmak zorunda kaldı.
Selahaddin, çiftin art arda iki gün izin alabilmeleri için Pazartesi ve Salı vardiyalarını devralmayı kabul ettikten sonra bir şeylerin yolunda gitmediğinden şüphelenmeye başladığını söyledi. Pazartesi ve Salı gecelerinin sonundaki nakit makbuzların, kasayı yönetmediği zamandan “önemli ölçüde daha büyük” olduğunu ve bunun birkaç hafta boyunca tutarlı olduğunu fark ettiğini söyledi.
Ardından, nakit ödeme makbuzları alıp almadıklarını görmek için arkadaşlarına restoranının arabasını sürmesini söyledi.
“Biri [the managers] arabaya serviste bir sipariş alacaktı ve müşterinin nakit olarak ödeme yapacağını belirlediklerinde diğeri müşterinin bunun için değişikliği yapacaktı, ancak daha sonra sistem tamamlamadan ve bir makbuz yazdıramadan siparişi silecekti,” Selahaddin söz konusu.
Saladin, avukatlarının ve yerel kolluk kuvvetlerinin işin içinde olduğunu söyledi ve eski çalışanların 100.000 dolara yakın nakit makbuz çaldığını tahmin ediyor. Bu, iki çalışana her yıl toplamda ödediği 115.000 dolarlık maaşın üstündeydi. Saladin ayrıca, çalınan her işlem için franchise verene bir ücret ödemenin bir yolunu bulmak zorundadır.
Şimdi Selahaddin, makbuz işaretini eklemenin akıllılığını görüyor ve tüm mağazalarının yakında yiyecekleriyle makbuz almadığını bildiren müşterilere nakit olarak 10 ABD doları teklif eden bir işaret taşıyacağını söylüyor.
Birçok işletme sahibi, mevcut veya eski bir çalışanın kendilerinden çaldığını keşfettiklerinde yetkilileri dahil etmeye isteksizdir. Çoğu zaman, çalışan hırsızlığının kurbanı olan kuruluşlar, suçun medyada yer almasının yarardan çok zarar getireceğinden endişe ettikleri için bunu bildirmekten çekinirler.
Ancak zimmete para geçirenlerin haklarını almalarını sağlamanın sessiz yolları var. Birkaç yıl önce, Ceza Dairesi’nden bir müfettişin sunumuna katıldım. BİZ İç Gelir Servisi (IRS), gizli bir kolluk kuvveti yanıtı arayan herhangi bir zimmete para geçirme mağdurunun IRS ile iletişime geçmesi gerektiğini önerdi.
Temsilci, IRS’nin işverenlerden bildirilmeyen gelirler hakkında aldığı tüm bildirimleri araştırmak zorunda olduğunu, ancak zimmete para geçirme mağdurlarının genellikle kurumu bilgilendirmeyi bile ihmal ettiğini söyledi. Bu utanç verici, çünkü ABD federal yasalarına göre, kasten vergi kaçırmaya veya vergiden kaçınmaya teşebbüs eden herkes, 100.000 dolara kadar para cezası, beş yıla kadar hapis ve kovuşturma masrafları dahil olmak üzere bir ağır suçla suçlanabileceğini söyledi. .