Fujifilm, Kangaroo KOBİ cihazıyla ‘kaydırmayı kolaylaştırmayı’ planlıyor


“Bant yapmayı kolaylaştırın.” Bu, Fujifilm’in, daha fazla kuruluşun en ucuz, enerji açısından en verimli ve tüm depolama ortamlarının uzun vadeli arşivlenmesine en uygun olduğu konusunda çok güçlü iddiaları olan bant kullanmasını sağlamanın anahtarı olduğunu söyleyen bir toplantı çağrısıdır.

Fujifilm, Kangaroo LTO bant arşivleme “cihazları” ailesini bu yaz giriş seviyesi 100 TB (terabayt) form faktörüne genişleterek bandı kolaylaştırmayı planlıyor.

Mevcut Kangaroo, LTO-9 teyp ortamı (en fazla 120 kartuş) ve bir teyp kitaplığı, nesne depolama tabanlı arşivleme yazılımı, ayrıca sunucu donanımı, monitör ve klavyeden oluşan paket halinde 1 PB (petabayt) depolayacak. Bunların hepsi tak-çalıştır bir cihazda geliyor.

Ancak bu yaz şirket 100TB Kangaroo Lite’ı tanıtacak. LTO-9, bant kartuşu başına sıkıştırılmamış 18 TB sunarken, LTO-10’un 2025’te 36 TB sunması planlanıyor.

Fujifilm’in Avrupa’daki başkan yardımcısı Peter Struik’e göre bant, iş yüklerinin arşivlenmesi için son derece uygundur ve uzun ömrü, enerji verimliliği ve düşük sahip olma maliyeti nedeniyle müşterilerden büyük ilgi görmelidir.

BT Basın Turu etkinliğinde konuşan Struik, “Arşivleme için önemli olan satıcıya bağımlı olmamaktır” dedi. “Müşteriler potansiyel olarak verilere 20 veya 30 yıl veya daha uzun bir sürede erişmek isteyecekler ve hangi depolama alanına sahip olacaklar?”

Burada Struik, Kangaroo’nun yazılım ortamına değiniyor. Linux tabanlıdır ve komut satırı üzerinden erişilebilir; başka ne değişirse değişsin, onlarca yıldır saklanan verilere çok basit bir arayüz aracılığıyla hâlâ erişilebilmesi amaçlanmaktadır.

Kangaroo’nun veri taşıma yazılımına, .tar formatındaki geri yüklemelerle NFS, SMB ve S3 üzerinden erişilebilir. Struik, “Açık ve 40 yıldır değişmedi” dedi.

Struik, “Soğuk veriler artıyor ancak bütçeler artmıyor” dedi. “Bant çözümün bir parçası olmalı, hibrit bir çözüm. Ancak bunu kolaylaştırmadık, bu yüzden insanlar buluta kaçtı. Şimdi, iki yıl sonra durumun o kadar da iyi olmadığını anladılar. Bu yüzden kaseti kolaylaştırmalıyız.

Struik, “Kullanmadığınız veya çok az kullandığınız tüm veriler için bant en iyi seçimdir” dedi. “Altı ay boyunca dokunmazsanız veya uzun süre saklarsanız bant mantıklı olur.”

Soğuk veriler artıyor ancak bütçeler artmıyor. Bant çözümün bir parçası olmalı, [but] bunu kolaylaştırmalıyız

Peter Struik, Fujifilm

Bandın diğer depolama yöntemleriyle karşılaştırıldığında avantajları, daha iyi enerji verimliliği, daha düşük maliyetler, daha az elektronik atık ve daha iyi güvenlik ve performanstır.

Enerji verimliliği açısından, diskin verileri depolamak için sürekli olarak dönmesi gerekirken, bant yalnızca üzerine yazılırken veya okunurken güç tüketir, dolayısıyla enerji maliyetleri çok daha düşüktür ve sabit disk sürücülerine (HDD’ler) kıyasla %95 daha az enerji kullanılır.

Bant için karbon emisyonları da HDD’lerle karşılaştırıldığında önemli ölçüde daha düşüktür. IEEE tarafından alıntılanan bir araştırmaya göre, disk sürücülerinin beş yıl ömrüne karşılık, teyp ortamı 30 yıl veya daha fazla dayanabilmektedir. HDD’ler kullanım ömürleri boyunca yaklaşık 2,55 kg CO2 üretir2 Bant yılda terabayt başına yalnızca 0,07 kg CO üretiyor2 yıllık terabayt başına.

IEEE tarafından belirtilen IDC rakamlarına göre, dünya çapındaki kuruluşlar verilerinin %60’ını banda kaydırırsa CO miktarı da artacaktır.2 Veri depolamanın yaydığı emisyon %58 oranında azalacaktır.

IDC’nin aktardığı bir araştırmaya göre, maliyet açısından, 10PB için 10 yıllık toplam sahip olma maliyeti süresinde teybin maliyeti diskten sekiz kat daha azdır.

Buna ek olarak, bandın çok daha uzun ömürlü olması (HDD’ler için yaklaşık beş yıla kıyasla 30 yıldan fazla) çok daha az e-atık anlamına gelir. IEEE tarafından atıfta bulunulan çalışma, 10 yıllık bir süre boyunca 100 PB veri için %51 daha az e-atık üretildiğini söyledi; bu, 7,4 ton HDD’ye karşılık 3,6 ton bant donanımı demektir.

Güvenlik açısından, bant, çoğunlukla kullanılmadığı zaman ağ bağlantısının kesilmesi nedeniyle, doğası gereği dönen diskten daha güvenlidir. Ayrıca LTO-9 standardı, donanım şifrelemesini ve bir kere yaz çok oku (WORM) işlevselliğini içerir.

Performans söz konusu olduğunda, bir LTO-9 bant kartuşu, 400 MB/sn yerel aktarım hızlarıyla veya 2,5:1 sıkıştırma kullanıldığında 1.000 MB/sn aktarım hızlarıyla sıkıştırıldığında 45 TB veri tutar. Bant için alan yoğunluğu HDD’den yaklaşık 100 kat daha fazladır.

Ancak bandın dezavantajları da var. Bandın en önemli dezavantajı erişim süreleridir. HDD’ler her zaman açıktır ve verilere plakalarının herhangi bir yerinden erişilebilir. Bantların, bant üzerinde verinin depolandığı konuma işaret etmesi gerekir. Çevrimdışı bantlar için en düşük erişim süreleri dakikalarla ölçülür ve bantlar uzaktan depolanırsa bu süre daha da uzayabilir.



Source link