Geleneksel ödeme işlemcilerinin ve yasal sistemlerin erişiminin ötesinde faaliyet gösteren Darknet pazarları, alıcılar ve satıcılar arasındaki kripto para birimi işlemlerini güvence altına almak için emanet sistemlerine güvenmektedir.
Bu sistemler, çoklu tüzük cüzdanları ve otomatik serbest bırakma mekanizmaları kullanan bu sistemler, işlem güvenliğini sağlamayı ve anlaşmazlık çözümünü kolaylaştırmayı amaçlamaktadır.
Bununla birlikte, merkezi anlaşmazlık süreçlerindeki güvenlik açıkları ve çıkış dolandırıcılığı tehdidi, Darknet pazar operasyonlarının yakın tarihli bir analizinde ayrıntılı olarak açıklandığı gibi önemli riskleri vurgulamaktadır.
Çoklu Emanet: Güvenlik ve Güven Dengeleme
Modern Darknet pazarları, genellikle alıcı, satıcı ve pazar yöneticisini içeren 3’ten 3’e imza modeli kullanarak genellikle multisure (multiSig) emanet sistemleri kullanır.
Bir alıcı sipariş verdiğinde, fonlar iki imzanın serbest bırakılmasını gerektiren çoklu bir adrese kilitlenir – genellikle başarılı işlemler için alıcı ve satıcı, yönetici anlaşmazlıklar için adım atar. Bu kurulum, herhangi bir tarafın tek taraflı olarak fonlara erişmesini önler ve piyasaların doğrudan fon tuttuğu merkezi emanet sistemlerinden daha güçlü güvenlik sunar.
Sam Bent Report’a göre, tipik bir işlemde, pazar platformu, alıcıya ve satıcıya özel anahtarlar dağıtarak MultiSig adresini oluşturur, ancak bazı pazarlar kullanıcıların ek kontrol için kendi anahtarlarını tedarik etmesine izin verir. Başarılı İşlemler Bkz. Alıcılar ve satıcılar, yönetici katılımı olmadan satıcıya fon yayınlamak için imzalayan alıcılar ve satıcılar.
Anlaşmazlıklarda, yöneticiler anahtarlarını nakliye onayları veya ürün fotoğrafları gibi kanıtlara göre fon tahsis etmek için kullanırlar. Çoklu cüzdanlar, piyasa sunucuları tehlikeye atılırsa fon hırsızlığı riskini azaltırken, yine de adil uyuşmazlık çözümü için yöneticilere güveniyorlar ve kullanıcıların özel anahtarlarını korumalarını gerektiriyorlar.
Otomatik zamanlayıcılar ve çıkış dolandırıcılığı güvenlik açıkları
Operasyonları kolaylaştırmak için, birçok Darknet piyasası otomatik emanet serbest bırakma sistemleri kullanır ve alıcılar anlaşmazlıklar başlatmadıkça 7 ila 21 gün sonra satıcılara fon aktarır.
Yurtiçi siparişler için daha kısa ve uluslararası gönderiler için daha uzun olan bu zamanlayıcılar, alıcıların zaman dilimi içinde mal alacaklarını ve sadece sorunlu işlemlere itiraz edeceğini varsayar.
Alıcılar, tatmin edici teslimattan sonra fonları manuel olarak serbest bırakabilir, daha hızlı ödemelerle satıcılara fayda sağlarken, büyük siparişler için mezun olan serbest bırakma sistemleri, alıcıları korurken satıcılara kısmi ödemeler sağlar.
Bununla birlikte, bu otomatik sistem, alıcıları son teslim tarihlerinden önce sorunlara itiraz etme emirleri ile yük yükler ve genişletilmiş emanet dönemleri, satıcı likiditesini zorlayabilir veya yöneticileri çıkış dolandırıcılığına atlatabilir ve burada emanet edilen tüm fonlarla kaçarlar. Tarihsel veriler, çıkış dolandırıcılığının, genellikle tatil mevsimleri gibi yüksek emanet hacimleri sırasında zamanlanan Darknet pazar kapanışlarına hakim olduğunu göstermektedir.
Kanıtları gözden geçiren yöneticilere bağımlı olan merkezi anlaşmazlık çözümü süreci, yöneticiler işlemlerden ve kararlardan ücret kazandıkça önyargı veya yolsuzluk riskleri getirir, potansiyel olarak adalet üzerindeki piyasa sürekliliğini destekleme kararları verir.
Yöneticilerde gerekli olan doğal güven, Darknet pazarlarının anonimliği ile birleştiğinde, kullanıcıları sistematik hırsızlığa karşı savunmasız bırakır ve birçoğunun güvenilir satıcılarla doğrudan anlaşmaları tercih etmesini veya kayıpları en aza indirmek için emanet kullanımını sınırlamasını ister.
Darknet piyasaları güvenlik ve operasyonel verimlilik arasındaki dengede dolaştıkça, kalıcı çıkış dolandırıcılığı tehdidi, merkezi güven modellerine olan güvenini azaltmak için merkezi olmayan alternatiflerin ihtiyacının altını çiziyor.
Bu haberi ilginç bul! Anında güncellemeler almak için bizi Google News, LinkedIn ve X’te takip edin!