Kuruluşlar esneklik, ölçeklenebilirlik ve maliyet verimliliğinden yararlanmak için giderek daha fazla kaplı ortamları benimsedikçe, bu karmaşık altyapıları güvence altına almak en önemli öncelik haline gelmiştir.
2025 yılına gelindiğinde, bulut güvenlik başarısızlıklarının% 99’u müşteri yanlış yapılandırmalarından veya gözetimlerden kaynaklanacak ve güçlü savunma mekanizmalarına acil ihtiyacın altını çizecektir.
Geçtiğimiz yıl en az bir bulut güvenlik olayı ve bulut depolanan verileri içeren ihlallerin% 82’si yaşayan kuruluşların% 80’i hiçbir zaman daha yüksek olmamıştı.
.png
)
Bu makale, çoklu kaplı güvenliğin gelişen zorluklarını araştırmakta ve merkezi olmayan dijital ekosistemler döneminde riskleri azaltmak için eyleme geçirilebilir stratejileri özetlemektedir.
Çoklu bulutlu ortamların genişleyen saldırı yüzeyi
Multi-cloud mimarileri, avantajlı olsa da, parçalanmış görünürlük ve tutarsız güvenlik kontrolleri sunar.
Her bulut sağlayıcısı-AWS, Azure veya Google bulut, farklı API’ler, uyumluluk çerçeveleri ve kimlik yönetim sistemleri ile çalışır ve gözetimi karmaşıklaştıran silolar oluşturur.
Örneğin, AWS 15.000’den fazla IAM eylemini desteklerken, Azure yaklaşık 19.000 sunarak, özel araçlar olmadan tek tip politika uygulama neredeyse imkansız hale getiriyor.
Örneğin, AWS’de kamuya açık bir şekilde erişilebilir bırakılan bir depolama kovası, dahili politikalara uyabilir, ancak Azure’da ayarlamalar yapılmadan çoğaltılırsa uyumluluk standartlarını ihlal edebilir.
Eski izleme araçları genellikle bulutlar arasında birleşik bilgiler sağlayamaz ve güvenlik ekiplerini aşırı bırakılan hizmet hesapları veya eşleştirilmemiş sanal makineler gibi güvenlik açıklarından habersiz bırakır.
Yanlış yapılandırmalar, olayların% 88’ini oluşturan bulut ihlallerinin önde gelen nedeni olmaya devam etmektedir. Çoklu bulut kurulumlarında, ekipler depolama izinleri, ağ erişimi ve platformlar arasında şifreleme için farklı ayarları dengeledikçe risk artar.
2024 anketi, kuruluşların% 82’sinin çoklu bulut ortamlarında yeterli görünürlükten yoksun olduğunu ve tehdit tespitini ve yanıtı geciktirdiğini buldu.
Bulutlar arasındaki kimlikleri yönetmek, saldırganlar kötü yapılandırılmış rollerden veya bayat kimlik bilgilerini giderek daha fazla kullandıkça riskleri artırır. Sıfır Trust Frameworks, en az ayrı erişim için savunurken, sağlayıcılar arasındaki tutarsız IAM politikaları genellikle boşluklar bırakır.
Örneğin, bir geliştirici GCP’de test için geniş izinler verdi, Azure kaynaklarına erişirken bu ayrıcalıkları yanlışlıkla koruyabilir ve saldırganlar için yanal hareket fırsatları yaratabilir.
GDPR, HIPAA ve PCI-DSS gereksinimlerini yargı alanlarında gezmek, veri birden fazla bulutta bulunduğunda göz korkutucu hale gelir. Şifreleme standartları ve denetim izleri sağlayıcıya göre değişerek uyumluluk raporlamasını karmaşıklaştırır.
Örneğin, ABD’de AWS ve AB’de Azure kullanan bir sağlık kuruluşu, her iki platformun bölgeye özgü veri koruma yasalarını karşılamasını sağlamalıdır- sürekli doğrulama gerektiren bir görev.
Dayanıklı bir çoklu kavurucu güvenlik duruşu oluşturmak
Bulut Güvenlik Duruş Yönetimi (CSPM) araçlarını benimseyin
Prowler gibi CSPM çözümleri, bulutlar arasında yanlış yapılandırma algılama ve uyumluluk kontrollerini otomatikleştirir. AWS, Azure, GCP ve Kubernetes API’leri ile entegre olarak, bu araçlar açık depolama düğümleri veya uyumlu olmayan şifreleme ayarları gibi konular için gerçek zamanlı uyarılar sağlar.
Örneğin, Prowler’ın açık kaynaklı platformu, teminatsız S3 kovaları veya aşırı izin veren güvenlik duvarı kuralları gibi riskleri belirleyerek saatlik 50.000’den fazla kaynağı tarar.
Mikro segmentasyon ve sürekli kimlik doğrulama gibi sıfır güven ilkeleri yanal hareketi sınırlar. Örneğin, Accuknox’un Zero Trust CNAPP, bulutlar arasında rol tabanlı erişim kontrollerini (RBAC) ve çok faktörlü kimlik doğrulama (MFA) uygular ve uzlaşmış bir Azure hesabının AWS iş yüklerine erişim vermemesini sağlar.
Terraform gibi IAC araçları güvenlik konfigürasyonlarını standartlaştırarak insan hatasını azaltır. Ekipler, yeniden kullanılabilir şablonlardaki şifreleme standartlarını, ağ politikalarını ve IAM rollerini tanımlayabilir ve bulutlar arasında kaynakları dağıtırken tutarlılığı sağlar
Verileri dinlenme ve transit olarak şifrelemek pazarlık edilemez. Merkezi anahtar yönetim sistemleri AWS KMS veya Azure Anahtar Kasası gibi tek tip şifreleme politikalarını mümkün kılar. TLS 1.3 ve kuantum dirençli algoritmalar, çapraz bulut veri transferleri için endüstri normları haline geliyor.
Sentinelone’un tekillik bulutu gibi AI güdümlü platformlar, olağandışı API çağrıları veya veri açığa çıkma modelleri gibi anomalileri tespit etmek için birden fazla sağlayıcıdan günlükleri analiz eder. Çoklu bulut veri kümeleri üzerinde eğitilmiş makine öğrenme modelleri, sıfır gün istismarlarını geleneksel yöntemlerden% 60 daha hızlı tanımlayabilir.
Çoklu Kabul Güvenliğinin Geleceği
Gartner, işletmelerin% 40’ının 2026 yılına kadar tehditleri özerk bir şekilde iyileştirmek için AI destekli bulut güvenlik araçları kullanacağını tahmin ediyor.
Gizli bilgi işlem, işleme sırasında verilerin şifrelenmesi ve blockchain tabanlı denetim parkurları gibi gelişmekte olan teknolojiler, çoklu kaplı ortamları daha da sertleştirecektir.
Bu arada, düzenleyici baskılar, ISO 27001: 2025 gibi birleştirilmiş çerçevelerin kabul edilmesini sağlar ve bu da çapraz bulut risk değerlendirmelerini zorunlu kılar.
Çoklu bulutun benimsenmesi hızlandıkça, kuruluşlar parçalanmış güvenlik stratejilerini bütünsel, otomatik yaklaşımlar lehine terk etmelidir.
İşletmeler, CSPM araçlarını, sıfır güven ilkelerini ve AI güdümlü analizleri entegre ederek bulut ekosistemlerini güvenlik açıklarından güvenlik açıklarından aktiflere dönüştürebilir.
İleriye giden yol, çevikliğin asla esneklik pahasına gelmesini sağlamak için DevOps, SECOP’lar ve uyumluluk ekipleri arasında işbirliği talep ediyor. Çok klokan döneminde güvenlik sadece teknik bir zorluk değildir; Bu rekabetçi bir zorunluluktur.
Find this News Interesting! Follow us on Google News, LinkedIn, & X to Get Instant Updates!