Rapor, bu satıcıların ve brokerlerin oynadığı merkezi rolü vurgulamakta ve bunun “oldukça az araştırılmamış bir aktör seti” olduğunu belirtmektedir. Rapora göre, “Bu kuruluşlar, satıcılar, tedarikçiler ve alıcılar arasındaki bağlantıları gizleyen aracılar olarak hareket ediyorlar. Çoğu zaman, aracılar satıcıları yeni bölgesel pazarlara bağlar.”
Raporu ortaklaştıran Sarah Graham, “Bu, kurumsal yapılar, yargı arbitrajı yapan ve sonuçta hesap verebilirlik yapan genişletilmiş ve opak bir casus yazılım tedarik zinciri yaratıyor.
“Buna rağmen, satıcılar ve brokerler politika yanıtlarının güncel bir özelliği değil” diyor.
Çalışma, casus yazılım etkinliğine bağlı üç yeni ülkenin – Japonya, Malezya ve Panama’ya eklendiğini ortaya koyuyor. Özellikle Japonya, ticari casus yazılımların çoğalmasına ve kötüye kullanılmasına ve eyaletler için Pall Mall Proses uygulama koduna karşı koyma çabaları da dahil olmak üzere, casus yazılım istismarını engellemek için uluslararası çabalara imza atıyor.
Graham, “Japonya gibi yeni yargı alanlarında faaliyet gösteren varlıkların keşfi, uluslararası taahhütler ve piyasa dinamikleri arasındaki potansiyel çıkar çatışmalarını vurgulamaktadır” diyor.
Biden yönetiminin casus yazılım pazarını yürütme emri, ticaret ve vize kısıtlamaları ve yaptırımları yoluyla kısıtlama çabalarına rağmen, endüstri büyük ölçüde kısıtlama olmadan faaliyet göstermeye devam etmiştir.
Atlantik Konseyi Jen Roberts, “ABD’li politika yapıcılar, sağlam politika eylemi yoluyla casus yazılımların çoğalmasını ve kötüye kullanılmasını hedefledi, ancak ABD’li yatırımcılar arasında kritik bir boşluk var – ABD dolarının ABD’li politika yapıcıların savaşmaya çalıştığı varlıkları finanse etmeye devam ediyor” diyor.
Örneğin, 2021’den beri ABD Ticaret Departmanı’nın varlık listesinde yer alan casus yazılım satıcısı Saito Tech (eski adıyla Candiru), 2024’te ABD firma bütünlük ortakları tarafından yeni yatırım gördü. ”[This] ABD hükümetinden gelen sinyallerin bu teknolojiye yatırımı caydırmak için yeterince ileri gitmediğini gösteriyor ”diyor Roberts.
Buna ek olarak, bu tartışmalı teknolojiye harcanan paranın bir kısmının nihayetinde sıradan vatandaşların kendi ceplerinden gelebileceğine dair sınırlı kamuoyu bilinçlendirilmesi vardır.
AE endüstriyel ortakları durumunda, yatırım performans raporları, firmanın birkaç ABD emeklilik fonu tarafından desteklendiğini – Contra Costa İlçe Çalışanları Emeklilik Derneği, Baltimore İtfaiyecilerin Yardım ve Emeklilik Fonu ve New Mexico Eğitim Kurulu – Paragon ile anlaşmayı destekleyebilecek nakit, 900 Milyon $ ‘lık $ 900 milyona ulaşabileceğini gösteriyor.
Roberts, “Bu, hem ABD hükümetinden hem de halktan daha iyi anlaşma ihtiyacını vurgulamaktadır – ortalama bir Amerikalı, dolarlarının casus yazılımların çoğalmasını ve kötüye kullanılmasını nasıl finanse ettiğini anlayamayabilir” diyor Roberts.
En önemlisi, Trump yönetiminin bu alandaki politikası henüz tam olarak tanımlanmamıştır.
Atlantik Konseyi’nin Roberts, bizi giden yatırımı hedeflemek için daha fazla eylem çağrısında bulunuyor ve kuantum teknolojisine, AI, yarı iletkenlere ve mikroelektroniklere yurtdışı yatırımlarının zaten casus yazılımlara yatırımı kapsamasını gerektiren icra emri 14105 kapsamının genişletilmesini öneriyor.
Bazı raporlar, yönetimin, hükümetin casus yazılım kullanımını kısıtlayan Biden dönemi yürütme emri 14093’te değişiklikleri de düşünebileceğini göstermektedir.
Özellikle, Amerikalıları bu teknolojiye karşı korumak için satın alma gücünden yararlanan bu yürütme emrini sürdürmek çok önemlidir.
“ABD satın alma gücü, küresel pazarın casus yazılım için şekillendirilmesinde ve kısıtlanmasında önemli bir araçtır.”